28 maja o godz.12.45 uczniowie klasy II gimnazjum zaprosili społeczność uczniowską na prawie dwugodzinne spotkanie dotyczące podsumowania realizowanego przez nich projektu edukacyjnego pod tytułem Piękno gwar.

Na początku spotkania uczniowie podkreślili, iż do realizacji tego akurat zakresu tematycznego zmotywowało ich przede wszystkim to, iż współcześnie mamy do czynienia ze zmianami w języku wsi i że coraz częściej jej mieszkańcy posługują się językiem ogólnym,
a zwłaszcza średnie i młodsze pokolenie, toteż, by wybiec naprzeciw idei podkreślenia bogactwa zróżnicowania naszego języka ojczystego, podjęli się właśnie tego projektu.

W czwartkowe popołudnie gimnazjaliści nie tylko przedstawili historię języka pięciu głównych regionów dialektalnych, ale także ukazali bogactwo życia ludzi zamieszkujących Wielkopolskę, Małopolskę, Śląsk, Kaszuby i Mazowsze. Przedstawili walory ginącego już folkloru, charakterystyczne zwyczaje, wierzenia, ubiory, rzemiosła omawianych obszarów. Dopełnieniem „fonetycznym” było zaprezentowanie utworów literackich właśnie w danych, regionalnych językach. Drugoklasiści mieli także okazję pochwalić się umiejętnościami informatycznymi, albowiem dokonali obróbki filmów, wyszukanych na potrzeby projektu, zaprezentowali także wyniki znajomości wśród uczniów słów gwar, w tym – szczególnie – wielkopolskiej. Po przeprowadzonych konkursach: słownym i kulinarnym, zaprosili przybyłych gości do degustacji regionalnych potraw, które – jak się okazało – uczniowie znają, jednak nie zawsze pod nazwą taką, jaka funkcjonuje w danej gwarze.

W podsumowaniu spotkania prowadząca podkreśliła, iż podstawowym celem pracy jej koleżanek i kolegów, było przede wszystkim „zatrzymanie w czasie polskich odmian języka”. Zaakcentowała, jak wielkie bogactwo drzemie w sile naszych tradycji regionalnych oraz w naszych gwarach. Zaapelowała, by nie krępować się używania gwar, zwłaszcza w aspekcie rodzinnym, towarzyskim, sąsiedzkim, regionalnym. Dlaczego? Dlatego, by rzeka regionalnych słów płynęła wraz z coraz młodszymi Polakami z pokolenia na pokolenie, dając wyraz szacunku do tego, co jest naszą tożsamością narodową i podkreślając, jak potężne bogactwo tkwi w nas samych 🙂