W piękne, poniedziałkowe przedpołudnie klasa czwarta wymaszerowała nad rzekę Złotnicę, aby przeprowadzić w terenie obserwacje działalności bobrów oraz zmierzyć prędkość nurtu wody. Te zadania realizowano w ramach lekcji przyrody. Uczniowie bardzo pieczołowicie przygotowali się do zajęć, zabrali ze sobą lornetki, siatkę do połowu, a niektórzy nawet kalosze.
Mieliśmy okazję zobaczyć pozostałości po żerowaniu bobrów w postaci ściętych gałęzi drzew nad brzegiem rzeki oraz okolicznych rowów, pozostawionych wiórów drewna, wykopanych nor, śladów żeremi i podmytych brzegów rzeki. Szczególną działalność bobrów uczniowie zauważyli w grudniu ubiegłego roku. Wtedy to można było obserwować tamę zbudowaną przy moście na Złotnicy oraz dwa podgryzione drzewa stojące tuż nad wodą.
Stały i podwyższony poziom wody pozwala, na ukrycie podwodnych wejść do schronień – domków (żeremi) i nor, umożliwia zatopienie magazynów pokarmu na zimę, skraca drogę ucieczki w przypadku żerowania bobrów na lądzie i ułatwia spławianie drewna. Bobry budują tamy przeważnie na niewielkich, płytkich ciekach z lokalnie dostępnego materiału: gałęzi, mułu, darni, kamieni i żwiru. Mogą one osiągać długość kilkuset metrów, a wysokość kilku metrów. Są stosunkowo trwałe i można po nich swobodnie chodzić. Wysokość żeremi może dochodzić do 3 metrów, średnica u podstawy – do 20 metrów.
Następnie czwartoklasiści przystąpili do realizacji zasadniczego tematu zajęć. Odmierzyli dziesięciometrowy odcinek wzdłuż brzegu cieku wodnego. Następnie wrzucali patyki do wody i mierzyli ich czas przepłynięcia od mety do startu. Tym sposobem wyznaczono prędkość nurtu rzeki. Udało się zaobserwować żaby, które w obawie przed nami, wskakiwały do wody. Dzięki poświęceniu i dużemu zaangażowaniu Łukasza, mieliśmy możliwość złapać w siatkę małą żabkę, którą następnie wypuściliśmy do wody. Niestety, nie udało się dostrzec innych zwierząt wodnych, pomimo tego, że dokładnie przeczesaliśmy dno rzeki za pomocą siatki. Podziwialiśmy również kwitnące rośliny: wilczomlecza sosnkę, niebieskie kwiaty przetacznika ożankowego, knieć błotną, ziarnopłona wiosennego i złoć żółtą.
Nasze zajęcia należy zaliczyć do udanych, gdyż wpłynęły na wzrost zainteresowania otaczającą przyrodą i wyzwoliły wspólne działania.